18.03.2017 – Bodrum/Eskiceshme Hotel
Keşke insanların bana ulaşamayacağı ve bunun sorun olmayacağı zamanlar yaratabilseydim kendime.
Haftasonu kafa dinlemek için Bodrum’a geldim. İyi ki de gelmişim, huzur dolu burası. Uçaktan iner inmez şöyle bir şey söyledim: “Keşke şimdi İstanbul seyahatimden Bodrum’a evime dönüyor olsaydım.” Olmasını gerçekten çok istediğim bir şey bu. Uğruna çok, ama seve seve çalışacağım bir şey. Şimdi otelin lobisinde oturmuş bira içerek bu yazıyı yazıyorum. Keyifliyim.
Aklıma gelip gelip az da olsa keyfimi kaçıran iki şey var. Birincisi Pazartesi İstanbul’a dönmüş olup mesai yapacak olmam. Ama bu çok sorun değil. Çalışmak bana koymuyor. Hele ki hedeflerim doğrultusunda anlamlı bulduğum şeyler üzerine çalışıyorsam. İkincisi ise her an iş ile ilgili birisinin beni arayabilecek olması. Şu an yaptığım işi seviyorum ve bu iş beni tatmin ediyor ama maalesef zamansız bir iş. Her an ulaşılabilir olmam gerekiyor. Ya da en azından ben öyle düşünüyorum. Keşke insanların bana ulaşamayacağı ve bunun sorun olmayacağı zamanlar yaratabilseydim kendime. Gerçi bunun sadece işin doğasıyla ilgili olup çözülemeyecek bir sorun olmadığını düşünüyorum. İşteki sistemi bizden bağımsız olacak şekilde kuruyoruz ve belki bir yıl sonra sistemden bağımsız olabileceğiz. Neyse şu anda bunları düşünmek istemiyorum. Bodrum’dayım, biram önümde, keyfim yerinde. 🙂