Bazılarınız bildiği gibi ben bol bol kitap okuyorum, meditasyon yapıyorum, günlük tutuyorum, bloguma yazıyorum; ve bunlarin hepsi aynı zamanda benim hedeflerimde de olan şeyler. Ama tabi bunlar bir noktadan başka bir noktaya ulaşmakla ilgili hedefler değil, daha çok bu alışkanlıklarımı sürdürmem ile ilgili hedefler.
Biliyorum, bu “SMART Goals” zamazingolarına göre iyi hedefler değil bunlar belki de. Ama bu pek benim umrumda değil. Sonuçta bu hedefler beni bu alışkanlıkların içinde tutuyor.
Her ne kadar bu hedefler olmadan da muhtemelen bu alışkanlıkları devam ettirecek olsam da bunları ölçmek benim hoşuma gidiyor. Bu sayede bu konularda ne kadar yol aldığımı da görüyorum. Ayrıca belli olmuyor, bazen laçkalaşabiliyorum ve alışkanlıkları salabiliyorum da, o yüzden bu hedefler benim işime yarıyorlar.
Hedef Gibi Hedef
Bir yandan da kendime peki öbür türlü, yani daha hedef gibi hedeflerim ne var diye sorduğumda, işimle ilgili hedefleri bir kenara koyarsak, galiba en öne çıkan şey koşu. Koşu ile ilgili daha spesifik hedeflerim var. Mesela şu anda bu hedef haftada düzenli olarak 80km koşabilecek seviyeye çıkmak. Çalışarak şu anda olmadığım bir noktaya varmam gereken bir hedef bu.
Birisi bu aralar iş dışında ne üzerinde çalışıyorsun gibi sorular sorduğunda bu koşu uğraşım gibi şeyler aklıma ilk gelen türden şeyler. Koşu bir nevi benim ikinci işim gibi. Ek iş gibi. Part-time bir iş daha gibi. Ki bu durumdan da çok memnunum. Belli bir hedefim var ve bu hedefe ulaşmak için ikinci bir işim varmış gibi çalışıyorum.
Gereksiz Yaklaşımlar
Çoğu insan bu tarz konulara, bunu neden yapıyorsun ki, ne gereği var gibi yaklaşımlarla yaklaşıyor. (Yaklaşımla yaklaşmak?) Hayatı hiç çözememiş bir güruh olarak değerlendiriyorum ben bu arkadaşları, bu yaklaşımla yaklaşan arkadaşları.
Bu işlerle uğraşıyorum çünkü bu işler benim hayatıma başka başka anlamlar katıyor. Hayatımda farklı ilgi alanları oluşturuyor. Ve bu anlamlar ve ilgi alanları insanı hayatta mutlu eden şeyler. İnsan hayatta bir uğraşı olunca, ve daha doğrusu ilgili olduğu şeylerle uğraşırken mutlu oluyor.
Gereksiz Düşünceler
Belli bir hedefim var ve bu hedefe ulaşmak için ikinci bir işim varmış gibi çalışıyorum.
Eğer hayatında bir şekilde senin için anlamı olan şeyler yoksa, doğal olarak senin için anlamı olan bir uğraşın, hobin, işin de yok demektir. Bunlar olmadan da mutlu olamazsın. Boş boş oturursun, kafanda bir ton şey düşünür durursun. Bu düşündüğün şeylerin çoğu da sana stres ve endişe veren şeyler olur.
Etrafımda da çoğu insanın böyle olduğunu gözlemliyorum malesef. Endişe ve stres içindeler. Bu endişe ve stresi yaratan da çoğu zaman bir şey yapamayacakları konulardaki düşünceler. Mesela şu aralar çoğunluğun aklında koronavirüs var. Alabileceğin tedbirleri aldıktan sonra bu konuda yapabileceğin fazla bir şey yok. Sürekli bu konuyu düşünmek seni mutsuz eder. Strese sokar, endişelendirir.
Tabi insanlar neden sürekli bu tarz, yapabilecekleri bir şey olmayan konular hakkında düşünüyorlar? Çünkü başka yapacakları işleri yok. Buradan da tekrar geri dönüyoruz insanların hayatlarına anlam ve ilgi katan uğraşları, işleri, hobileri olması gerektiğine.