Günlük Parçaları – 9

20.03.2017 – Beşiktaş/Ev

Merhaba günlük. Gerçi bu şey bir günlük mü değil mi bilmiyorum ama böyle demek hoşuma gitti. Şu anda keyifliyim ama içimde bir gıcıklık da yok değil. Bu gıcıklık şu anda buraya yazmak yerine acaba oturup iş mi yapsam düşüncesinin verdiği gıcıklık. Ama artık kendime de bu sözler kabak tadı verdi diyorum. Hep aynı bok, onu mu yapsam bunu mu yapsam, keyif mi yapsam, iş mi yapsam, bugün yeterince çalıştım mı, çalışamadım mı? Koyarım hepsine, hep aynı terane. Asıl olay şu anda sevdiğim şeyi mi yapmalıyım, yoksa ileri ki bir zamanda sevdiğim şeyi yapabilmek için şu anı mı satmalıyım?

Okumaya devam et “Günlük Parçaları – 9”

Günlük Parçaları – 7

06.01.2017 – İstanbul-Boston Uçağı

Merhabalar, farkettim ki uzun süredir yazmamışım, neredeyse bir ay olmuş. Yazmaya başlamadan önce bu deftere yazdıklarımı tekrardan okudum, çok zaman olmadı tabi ben buraya yazmaya başladığımdan beri, birkaç küçük şey dışında genelde unutmamışım yazdıklarımı. Ama farkettim ki son bir ayda herşey biraz daha hızlı gelişmiş.

Okumaya devam et “Günlük Parçaları – 7”

Günlük Parçaları – 4

1.12.2016 – Beşiktaş/Ev

Bu aralar gerçekten mental açıdan zor zamanlar geçirdiğimi düşünüyorum. Bir nevi sınandığımı düşünüyorum. Sürekli bir belirsizlik ve stres var. Şimdiye kadar bunlarla başa çıkma konusunda fena değildim bence ama.

Okumaya devam et “Günlük Parçaları – 4”

Günlük Parçaları – 1

5.10.2016 – Beşiktaş/Ev

Çalışmak hakkında bu aralar çok düşünüyorum. Kendimce bazı doğrular bulmaya çalışıyorum. Dün çok yoğun bir gündü benim için. Bir seyahatten yeni dönmüştüm ve birçok iş birikmişti. Sabahtan uyuyana kadar planlı bir şekilde çalıştım, birçok iş hallettim. Gün bittiğinde çok yorgundum ama aynı zamanda gururluydum. Birçok iş halletmiş olmaktan, hedeflerime ve hayallerime bir adım daha yaklaşmış olmaktan belli bir haz duyuyordum. Beni tek rahatsız eden konu gün içinde kitap okumak, spor yapmak gibi her gün yapmak istediğim şeylere zaman ayıramamış olmaktı.

Okumaya devam et “Günlük Parçaları – 1”

Ölürken İyi Bir Hayat Geçirmişim Diyebilmek Üzerine


Geriye dönüp baktığımda zamanımı iyi kullanmış olduğumu görmek.

Yukarıdaki benim yaşam boyu hedeflerimden biri. Yani ölürken bilincim yerinde olursa, şöyle bir hayatımı gözden geçirip, “İyi ya, güzel bir hayat geçirmişim, zamanımı iyi değerlendirmişim, istediğim şeylere zaman ayırmışım, beni tatmin eden şeyler yapmışım.” diyebilmek istiyorum.

Okumaya devam et “Ölürken İyi Bir Hayat Geçirmişim Diyebilmek Üzerine”