Bir yerde sadece bulunmanın verdiği bir mutluluk var. İlla bir şey yapıyor veya bir nedenden dolayı, bir amaç için bir yerde bulunmak gerekmiyor. Sadece orada olmak yetiyor bazen. Etrafın farkında olmak, hoşunuza giden şeylerin, size mutluluk veren bir ortamın içinde olmak.
Bu aralar tek başıma çok seyahat ediyorum. Gittiğim yerlerde düşünürken aklıma bunlar çok geldi. İnsanların çoğu bir yerde bulunayım diye seyahat etmiyor. Çoğunlukla bir amaç, yapılacak bir şey olması lazım. Ya bir iş halledilecek, ya da tatil bile olsa o tatilin belli bir teması, bir amacı olması gerekecek. Yiyip içme amacıyla lüks bir tatil köyüne gidilecek, veya bol bol yeni yer görmek için bir yerlere tur düzenlenecek.
Bunların hiçbirine karşı değilim bu arada. Kendim de yapmaya çalışıyorum böyle bol bol plan arkadaşlarımla. Sevdiğim şeyler bunlar. Gidip arkadaşlarımla bir yerlerde bir şeyler yapmak. Ama dediğim gibi bazen sadece bir yer hoşuma gittiği ve sadece orada bulunmak hoşuma gittiği için de seyahat ediyorum.
Sorular
İnsanlar garipsiyorlar tabi biraz. “Ne yapacaksın orada?” genelde en çok aldığım soru. Bir şey yapmayacağım açıkcası. Ya da ne bileyim, boş boş oturmuyorum genelde zaten. Yapacak bir şey buluyorum kendime ama o amaçla gitmiyorum. Sadece orada olmak hoşuma gittiği için gidiyorum. “Kim var ki orada?”, “Hava kötü değil mi?” soruları da var bol bol gelen. Ama siz anladınız benim bakış açımı.
Düşününce aslında ilginç bir konu. En azından bana ilginç geldi. O yüzden buraya yazma ihtiyacı hissettim açıkcası. Bir yerde bulunmanın insana mutluluk vermesi. Belki insanın estetik duygusuyla bir ilgisi vardır. Güzel, hoşunuza giden bir resmin, fotoğrafın sizi mutlu etmesi gibi. Belki bulunduğum ortamların benim üzerimde böyle bir etkisi vardır. Sesler, gördüğüm şeyler benim estetik duyguma hitap ediyordur. Bana bu şekilde mutluluk ve huzur veriyordur.
Küçük basit şeyler
Bakınca aslında insana mutluluk verebilen çok fazla basit şey var etrafta. Tabi tersi de var. Mutsuzluk verebilen de tonla küçük şey var. Genelde sanki mutsuzluk veren şeylere daha çok odaklanma eğilimindeyiz. Bize mutluluk ve huzur verebilecek küçük şeyleri pek farketmiyoruz. Artık bunun sebebi günümüzdeki yaşamın getirdiği alışkanlıklar mıdır, yoksa insan doğası mı böyledir bilemiyorum.
Ama sanki şu günlük hızlı rutinlerimizin bunda çok etkisi var. Mutluluk veren küçük şeyleri fark etmek için yavaşlayıp durup etrafa bakınmak gerekiyor. Biraz etrafımızın farkında olmak gerekiyor. Belki önümüzde duran içtiğimiz çay aslında tam istediğimiz gibi demlenmiş, çok lezzetli. Söyle iki dakika onun keyfine varmak için bir tık hayatı yavaşlatmak gerekiyor. Aralarda nefes almak gerekiyor.
Neyse konu çok dağıldı. Dediğim gibi. Beni bazen sadece bir yerde bulunmak mutlu edebiliyor. Orada öylece oturmak.