Günlük Parçaları – 22

21.11.2017 – Beşiktaş/Ev

Şu geçenlerde beni tırmalayan kedinin ölüsünü bugün ellerimle çöpe attım. Araba çarpıp gitmiş. İğrenç bir dünyada yaşıyoruz. Bu kadar acıyla dolu bir hayatın varlığı bana anlamsız geliyor.

Okumaya devam et “Günlük Parçaları – 22”

Kediler Beni Bazen Üzüyor

Savunmasız canların, kedilerin vs. canının yanması beni neden üzüyor?

Eve varmak üzereydim. Caddenin kenarında bir kedi gördüm. Beyaz bir kediydi ama üstü kirden grileşmişti. Bir patisini yere basmıyordu. Dikkatli bakınca patisinin olmadığını gördüm. Sanki daha önceden bir kazada kopmuş gibiydi. Üzüldüm. Aslında kedinin dışarıdan sefil görünüşüne karşı kendi halinden memnun bir hali vardı. Memnun belki doğru sözcük değil ama ne bileyim sanki bir derdi yokmuş gibi öyle caddenin kenarında durmuş etrafa bakınıyordu.

Okumaya devam et “Kediler Beni Bazen Üzüyor”