21.11.2017 – Beşiktaş/Ev
Şu geçenlerde beni tırmalayan kedinin ölüsünü bugün ellerimle çöpe attım. Araba çarpıp gitmiş. İğrenç bir dünyada yaşıyoruz. Bu kadar acıyla dolu bir hayatın varlığı bana anlamsız geliyor.
Hatırlarsınız ben bu kediyi sokakta görmüştüm, evimin köşesinde. Durumu çok kötü görünüyordu, alıp veterinere götürmek istedim ama beni tırmaladı ve kaçtı, götürme şansım olmadı. Kuduz ve tetanoz aşısı oldum vesaire. Aralarda görüyordum tekrardan, durumu hala çok kötüydü. En sonunda bir kutunun içinde uyurken Beşiktaş Belediyesi‘ni aradım, sağolsunlar gelip aldılar, iyileştirip geri bıraktılar. Durumu hala çok parlak durmuyordu ama şu içiyor, etrafta geziniyordu. Sanki zor anları atlatmış, yaşayacak gibiydi.
Maalesef birkaç gün sonra, bugün, evimin önünde arabadan inince beş altı metre önümde yerde yatarken gördüm. Aslında ilk görüşte anladım ya öldüğünü, yine de inanmak istemedim. Yaşıyor olsaydı orada öyle yatmazdı. İnsanlardan kaçardı hep, arabaların altına saklanırdı.
Gittim yanına ama cansız bir yavru kedi bedeninden başka bir şey yoktu önümde. Yanıma gelen bir adam araba çarptı dedi ve bana plakasını verdi, ne yapacaksam sanki. Öldüğünü anlamıştım ama yanına gidip gelip herhalde bir beş altı kere etrafta durup yeni yapılan binanın inşaatıyla ilgilenen insanlara ölmüş müdür diye sordum. Sanki birisinin yok ölmedi deme ve kedinin de hakikaten ölmemiş olma ihtimali varmış gibi. Sanki birkaç kere daha sorsam canlanacakmış gibi.
Gözleri apaçık ve canlıydı yerde ölü yatarken. Daha önce gözlerini hiç o şekilde görmemiştim, hep hasta olduğundan muhtemelen. Genelde gözleri yeni uyanmış gibi sulu sulu ve yarı kapalı olurdu. Ölü yatarken ise en canlı halinde gözüküyordu. Orada o şekilde durması doğru gelmedi, alıp çöpe koydum, nedense çöpe attım demeye dilim pek varmıyor.
Ölmesi daha iyi oldu sanki. Ya da ben kendimi böyle avutuyorum. Annesi nerede belli olmayan hasta yavru bir kedi. Belki annesine de araba çarpmıştır veya annesi sokaklarda yavruya bakamayacağını anlayıp bırakmıştır yavrusunu. Bu tür hayvan davranışları insanlardan daha üstün geliyor bana. Kendin için yavrunu feda edebilmek. Veya yaşama şansı çok az olan bir yavru için umudu kesebilmek duygusuzca. Neyse, annesi olmayan yavru bir kedi. Evet, ölmesi daha iyi olmuştur. Bu dünyadan daha acı dolu bir yere gidemeyeceği kesin.
Ben bu yavru kediyi gördüm, üzüldüm. Görmeseydim, üzülmeyecektim. Ama her gün binlerce hayvanın bu şekillerde acı çektiğini biliyorum. Sahi, acaba araba çarptıktan sonra acı da çekmiş midir bu yavru kedi yoksa hemen ölmüş müdür? Neyse, her gün binlerce hayvanın acı çektiğini biliyorum ama üzülmüyorum çünkü aklıma gelmiyor onları acı çekerken görmedikçe. Aslında geliyor arada ama böyle yaşamak gibi olmuyor. Gerçi neden üzülüyorsun? Dedin ya bu dünyadan daha acı dolu bir yere gitmeyecekleri kesin.