– Bir kalem varmış, işi gücü yazmakmış. Zaten bir kalemin başka ne işi gücü olabilir ki?
Okumaya devam et “Kalem Monoloğu”Kategori: Hayat
Basitlik ve Güzellik Üzerine
Az önce meditasyon yapıyordum. Gözlerimi kapayıp nefes alış verişime odaklanmaya çalışıyorum. Tabi kolay olmuyor. Dikkatim dağılıyor, aklım bin türlü şeye takılıyor. Sonra dağıldığımı fark ediyorum, tekrar nefesime odaklanıyorum, tekrar dikkatim başka şeylere kayıyor, ben bunu tekrar fark edip tekrar nefesine odaklanıyorum. Bu genelde böyle devam ediyor. Her gün bir 20 dk. bunu yapmaya çalışıyorum. Beni odaklanma ve sakin kalma konularında geliştirdiğini düşünüyorum. Neyse. Bekli bir gün daha detaylı girerim bu meditasyon konusuna. Ben aslında farklı bir şey anlatmak istiyorum.
Okumaya devam et “Basitlik ve Güzellik Üzerine”Başlamak ve Bitirmek Üzerine
Okumaya devam et “Başlamak ve Bitirmek Üzerine”Belki de ben hep başlamalıyım, bitirmek bana göre değil. Başlayıp başlayıp durmalıyım. En iyi başlayan olmalıyım.
Beklemek Üzerine
Okumaya devam et “Beklemek Üzerine”Çalışmayan insan, dışa vurmasa da, kendine itiraf etmese de, ister istemez kendisine olan saygısını kaybeder.
Eski Bir BJJ (Brazilian Jiu Jitsu) ve Düzenli Spora Bakış Hikayesi
Not: Aralarda arşivleri karıştırıp eski yazdığım yazılara bakıyorum. Kimilerini bir yerlerde paylaşmışım, kimilerini sadece ben biliyorum. Bir aralar bir arkadaşımla BJJ dersleri alıyorduk. Temmuz 2017 civarı bununla ilgili aşağıdaki yazıyı yazmışım. Paylaşayım dedim.
Okumaya devam et “Eski Bir BJJ (Brazilian Jiu Jitsu) ve Düzenli Spora Bakış Hikayesi”Mutsuzluk/Mutluluk Üzerine
İnsanların mutlulukla ilgili çok dertleri var. Benim de var. Nedir, ne değildir, nasıl mutlu olunur? Kimin sözüydü hatırlamıyorum ama şöyle bir söz vardı: Mutlu olup olmadığını sürekli düşünen insan mutlu değildir. Çok katılıyorum diyemeyeceğim ama doğruluk payı var sanki.
Okumaya devam et “Mutsuzluk/Mutluluk Üzerine”Kediler Beni Bazen Üzüyor
Savunmasız canların, kedilerin vs. canının yanması beni neden üzüyor?
Eve varmak üzereydim. Caddenin kenarında bir kedi gördüm. Beyaz bir kediydi ama üstü kirden grileşmişti. Bir patisini yere basmıyordu. Dikkatli bakınca patisinin olmadığını gördüm. Sanki daha önceden bir kazada kopmuş gibiydi. Üzüldüm. Aslında kedinin dışarıdan sefil görünüşüne karşı kendi halinden memnun bir hali vardı. Memnun belki doğru sözcük değil ama ne bileyim sanki bir derdi yokmuş gibi öyle caddenin kenarında durmuş etrafa bakınıyordu.
Az Öz Arkadaşlarım
Sosyal ve çevresi geniş arkadaşlarımı düşündükçe benim çok arkadaşım yokmuş gibi geliyor bazen. Hafif hüzünlü de bir düşünce aslında bu. Ama hani şikayetçi olduğum bir konu mu, pek değil. Zaten hayatımın çoğunda yeni arkadaşlıklar arayan bir insan olmadım. Gerçi var mıdır öyle sürekli yeni arkadaş arayanlar? Vardır herhalde. Neyse.
Ölürken İyi Bir Hayat Geçirmişim Diyebilmek Üzerine
Geriye dönüp baktığımda zamanımı iyi kullanmış olduğumu görmek.
Yukarıdaki benim yaşam boyu hedeflerimden biri. Yani ölürken bilincim yerinde olursa, şöyle bir hayatımı gözden geçirip, “İyi ya, güzel bir hayat geçirmişim, zamanımı iyi değerlendirmişim, istediğim şeylere zaman ayırmışım, beni tatmin eden şeyler yapmışım.” diyebilmek istiyorum.
O Plandakiler Bitecek
Ön Bilgi: Beni yakından tanıyanlar biraz planlama manyağı bir insan olduğumu bilirler. Belki buralarda bir yerlerde de bahsetmişimdir birkaç kere.
Aralarda kafa patlatıyorum, gün biterken beni huzurlu hissettiren şeyler neler diye. Karnımın aç olmaması, güzel müzikler dinlemiş olmak, kafamı kurcalayan sorunlar olmaması gibi şeyler geliyor aklıma. Ama galiba beni en huzurlu yapan şey planladığım şeyleri yapmış olmak. Planda ne olduğu çok farketmiyor. Önemli olan hepsinin bitmiş olması. Yapılacaklar listeme bakıp da herşeyin bitmiş olduğunu görmek galiba bana yatmadan önce en çok huzur veren şey.
Okumaya devam et “O Plandakiler Bitecek”